Ити аата сарсын үҥкүүлүүр көстүүмнэрин өтүүк-түү охсоро наада. Тугу үҥкүүлүөххэ? Хас да отделе-ниеттан мустар буоллахтарына элбэх уол кэлииһи, индийскэйдээн уонна узбекскайдаан биэриэххэ. Лилия күп-күөх хонууга, эриэккэс музыкаҕа доҕуһуоллатан, үҥкүүлээн элээрдэ сылдьарын хараҕар оҥорон көрөн, манньыйан ылла. Музыка холбоон хамсанан, эрчиллэн көрөргө сананан истэҕинэ, эмиэ телефон тыаһаата. Ийэтэ эбит.

– Лилька, сибилигин универмакка таҕыс. Эйиэхэ сөптөөх соччо туох да суох быһыылаах. Арай, «лапша» куопталар бааллар үһү.

– «Лапша» куоптаҕа наадыйабын ахан, джинсыла-ры кытта кэтиэм дии. Маама, кулууптардыын сарсын агитбиригээдэҕэ барсабын.

– Ол эмиэ ханна? Бу бараары сылдьан бэлэмнэммэккэ эҥин аны үҥкүүлээн тэйэҕин дуо? Оҕолоруҥ бары фермаларга көһөн эрэллэр, эйиэхэ да кэлэллэрэ чугаһаабыттара буолуо. Эн Зиналыын, уопсайынан кылаас оҕото үксэ «Кырдал» ферматыгар суруллубут үһүгүт.

– Алла Афанасьевна телефоннаата. Араҥастаахха улахан күүлэй буолар үһү. Чэ, ничего, как говорится, прощальный тур! Үҥкүүлүөхпүн наһаа баҕара сылдьа-бын, кульпросвекка туттарсарбар репетицияланар буоллаҕым.

– Син биир истибэккин билэбин. Райкомол кыыһа сарсын кэлэр, арааһа, ол Араҥастаахха эмиэ ааһаллар быһыылаах. Күн-дьыл ыраатта, куораттыаҥ этэ. Убайыҥ тыаҕа бара илик эбит. Эйигин көрсөн, олоххун-дьаһаххын оҥорон барыа этэ. Оччоҕо мин холкутук сайылыам дии.

– Чэ, сөп, мамочка. Универмакка сүүрдүм! Киэһэ кэпсэтиэхпит, – Лилия маҕаһыыҥҥа барардыы тэри-нэн барда. Билигин саамай муодунайынан аатырар, «лапса-мокоруон» куопталар хараҕар элэҥнэстилэр.

* * *

Лилия нүөмэрин «эһиги иннигитигэр үҥкүүлүүр Сардаҥа сэлиэнньэтин талба талааннаах үҥкүүһүтэ Лилия Унарова!» диэн биллэрбиттэригэр күөх хонууга лаҕыччы олорон концерт көрөн астына олорор дьон ытыстарын таһынан ыллылар. Лилия, улахан балаакка кэннигэр үҥкүүлээри бэлэмнэнэ туран, ханан киирэн хайдах үҥкүүлээн тахсыахтааҕын былааннанар. Оруо-буна оҥорбут курдук үс буолан куустуһа үүммүт ха-тыҥнар бааллар. Индийскэйин толороругар, били дьиҥнээх киинэҕэ курдук, хатыҥнар быыстарынан быгыалыы-быгыалыы, солко саритынан сапсыннаҕы-на «былааһы ыларын» билэн турар.

Ис-иһиттэн өрө көтөҕүллэн, илиитэ-атаҕа босхо ба-ран, индийскэйин үҥкүүлээн кэбистэ. Хатыҥ быыһы-нан өҥөҥнөөбүтүгэр күлсэн да ыллылар, «биис» хаһыы бөҕөтүн түһэрдилэр. Райкомол бэрэстэбиитэл-лэрэ, отделениелар салайааччылара сөхпүт-махтайбыт харахтарын араарбаттарын көрөн, Лилия узбекскайын өссө чаҕылхайдык биэриэм диэн бэлэмнэннэ. Оннук да буолла, үҥкүүтэ эмиэ олус таҕыста.

Үчүгэй концеры көрөн астыммыт дьон наҕыллары-гар түһэн чэйдиирдии тэриннилэр.

– Лилия, ыл индийскэйгин өссө үҥкүүлээ. Манна туран үҥкүүлэһэ сыспыт Шаши Капурдар бааллар, – райкомол бэрэстэбиитэлэ уол күлэ-күлэ хараҕынан имнэнэр.

– Чэйдии охсуҥ, күн үчүгэйэ бүттэ. Аны бары ин-дийскэйдии хатыҥ быыһыгар түһүөхтэрэ, – күүлэйи салайан ыытааччы, Күрүөлээх отделениетын управ-ляющайа Кирилл Максимович кырдьык-хордьук ык-саабыттыы эппиэттэһэр.

Ити курдук күүлэй кыттыылаахтара бэйэ-бэйэлэ-рин хаадьылаһа-хаадьылаһа хааллылар. Кулууптар ав-тобустарыгар олорон Сардаҥаларын диэки айаннаатылар.

* * *

Бүгүн от ыйын 10 күнэ, Лилия төрөөбүт күнэ. Урут бу күн Валентина Дорофеевна эмиэ кыыһын дьүө-гэлэрин ыҥыртаан остуол тардар буолара. Сыл аайы үгэс буолан хаалан кылааһын кыргыттара ыҥырта-рыыта да суох мустааччылар. Валентина бүгүн кыы-һын ыксатан куоракка атаарда. «Саҥа сиргэ, эдьиийиҥ аахха төрөөбүт күҥҥүн ылаар», – диэн буолла. Хата аккаастаммата, сып-сап хомунан барда ээ. Улахан дьиэтигэр суос-соҕотоҕун хаалбыта хайдах эрэ эбит, арааһа, бастаан баҕас чуҥкуйууһу. Уолаттар тэлгэһэлэ-риттэн тэйбиттэригэр тоҕо эрэ олус долгуйбатаҕа, кыыһа барбыта соччото суох буолсу. Ол эрээри Ва-лентина Дорофеевна оҕолорун үһүөннэрин этэҥҥэ улаатыннартаан, санаа хоту үөрэхтээн эрэриттэн ас-тына саныыр. Оҕолорун аҕата, кэргэнэ Захар, дьахтар-га аралдьыйан арахсан барбыта. Улахан уол бэһискэ үөрэнэр этэ. Бэйэтин оҕолорун тыыннаах тулаайаҕа оҥортоон барбыт аньыытыгар буолуо, анараа дьахта-рыттан оҕоломмотоҕо. Ханна эрэ хоту олорор сурах-тара иһиллэр. Уолаттара улаатан эрэллэрин сэрэйэн, биир кэмҥэ суруйар буола сылдьыбыттаах. Кырдьар сааһыгар билсиэн, аҕа буоларын биллэриэн баҕарбыта быһыылааҕа. Үһүөн өсөһөн хаалбыттар, аатын да аат-тыахтарын баҕарбаттар. Валентина бэйэтэ да хомой-бута, кэлэйбитэ ааспата, төһө да кэлэн ааттастын, аанын боруогун атыллатар санаата суох. Уолаттара, хата, этэҥҥэ улаатан, элбэх эрэйэ суох үөрэх суолун тутуспуттарыттан сэмээр үөрэр. Кыыс атаахтаан хаал-ла, үөрэҕин нэһиилэ «ортонон» бүтэрдэ. Хата, айылҕа үҥкүүлүүр талааны биэрбит, үөрэххэ киирдэр эрэ килиэбин булунар идэлэнэр ини. Үчүгэй эрэ киһиэхэ тахсан сынньалаҥнык олордор. Куоракка кыыһын эдьиийин аахха олордор кэпсэтиилээх. Эдьиийэ Люд-мила сааһыран баран, дьэ, кэргэн тахсан олорор. Кү-түөтүн, эчи, көрө да илик. Уолаттар кэпсииллэринэн, куһаҕана суох киһи быһыылаах. Огдообо үһү.

Валентина Дорофеевна хайдах эрэ тэһийбэккэ-тулуйбакка дьүөгэтигэр Татьянаҕа тахса сылдьаары, ханна эрэ шампанскайдааҕын санаан, ону-маны хасы-һан эрдэҕинэ, күүлэҕэ кыргыттар күлсэр саҥалара иһилиннэ, атах тыаһа топ-тобугурас буола түстэ. Валентина кимнээҕин билэ охсоору ааны аһа баттаа-быта Лилька дьүөгэтэ Зина, эмиэ биир кылааска үөрэммит кыргыттарын Уляны, Ленаны кытта кэлэн тураллар эбит. Хонуу сибэккититтэн оҥоһуллубут букеты туппуттар, туох эрэ суулааҕы кыбыммыттар.

– Лилька? – Зина дорообото-дыраастыйа суох соһуйбуттуу көрөн турда. Анараа кыргыттар, сыл аайы бу күн саалаҕа тардыллар мааны остуолу булан ылбакка, бэйэ-бэйэлэрин көрсө турдулар.

– Барбыта, ыраах, – Валентина Дорофеевна кыр-гыттар ыйытардыы көрбүттэриттэн хайдах эрэ ыксаан ылла.

– Пахай, эппэккэ барар эбит дуу. Дьэ эмиэ бодо-рууга дии. Өйүүн «Кырдалга» көһөбүт ээ, үлэлии. Оччоҕо кини Дьокуускайга барда дуо? – Зина чахчы хомойон сөҥүөрэн турда.

– Дьокуускайга… Үөрэххэ киирбэтэҕинэ даҕаны манна кэлбэт. Онно эдьиийигэр доҕор буолуо, ыарытыйар ээ, – диэн сымыйалаан барбытыттан Валентина Дорофеевна бэйэтэ да соһуйда.

Кыргыттар тугу да саҥарбакка, тэпсэҥнэһэ түһэн баран, тахсан бардылар.

* * *

Дашалаах Оля малларын сыһан-соһон түөртээх ав-тобустарын дьэ буллулар. Эчи итиитин, ончу салгын хантан да илгийбэккэ дылы, автобуска киһи элбэҕиин! «Автобуска уопсайынан элбэх киһи ортотугар киир-дигит да сэрэнээриҥ, сээкэйгитин таах сойботон ылыахтара» диэн ийэтэ ыаллара Розалыын сэрэппит-тэрэ. Автобус саамай кэннигэр суумкаларын чохчо-лоон баран тура тэбинэн айаннаатылар. Куорат киинин диэки чугаһаатахтарын аайы дьон эбиллэн, өссө эбии «лыык» курдук симиллэр буоллулар. Даша улахан кылаастарга үөрэнэ сылдьан балыыһаҕа көрдө-рүнээри куоракка син өр буолбуттаах, онон ханнык тохтобулга түһүөхтээхтэрин билэр. Дьокуускайга түһэр чугас ыала суох, онон туттарсар кэмиттэн саҕалаан уопсайга миэстэ туруорсуохтаах. Сарсыҥҥа диэри Олятын дьонугар барсан хонуохтаах. Куорат ыала хайдах көрсөллөрө биллибэт. Оля барахсан «долгуйума, биир хонор киһини туох да диэхтэрэ суоҕа» диэхтиир да, бэйэтэ да дьиксинэ саныыр буолуохтаах.

– Оля, бэлэмнэниэххэ, Орджоникидзе болуосса-тыгар түһэр эбиппит. Петр Алексеевпыт уулуссатыгар хайдах эмэ сатыы киириэхпит.

– Абыт-ууй, бу үлүгэри соһон өссө сатыылыыбыт дуо? – Оля атаҕынан тэбэн суумкаларын аан диэки сыҕарыталыы турда.

– Хайыахпытый, дьол көрдөһө, үөрэхтэнэ кэлбит дьон, – Даша икки суумкатын эр-биир илиитигэр ылаттаан, тахсар аан диэки дьулуруйда. Хата, элбэх киһи түһэр буолан, кэм холкутук таһырдьаны буллулар.

Кыргыттар итииргээбиттэрин, сылайбыттарын өссө күүскэ биллилэр. Түргэнник дьиэни була охсубут киһи диэн санааланан аадырыстаах сирдэрин диэки хайыс-тылар. Даша дьиэлэрэ «автобус тохтобулун кэннигэр диэн ыйыылааҕыттан» үөрэ санаата. Оля куоракка аан бастаан үктэммит киһи сиэринэн төбөтө эргичиҥнээн олордо, сонурҕаабыттыы көрөр-истэр, барыттан бары соһуйда-өмүрдэ.

– Оля, бу дьиэ эбит. Квартирабыт да алтыс, иккис этээс диэтиҥ этэ дии, – Даша аадырыстаах кумааҕы-тын тэлимнэппитинэн биэс этээстээх таас дьиэ бастакы подъеһын диэки сорунуулаахтык хаамта.

– Дьонум баар буолуохтаахтар, даачалаахтар эрээ-ри, – Оля хайдах эрэ сэрэнэ соҕус туттарыттан-хаптарыттан Даша ыксаан ылла. «Таах сибиэ, ыалга кыбылла сатаан. Уопсай диэки бара турбаккабын» диэн санаа кылам гынан ааста.

Иккис этээскэ тахсан, алтыс квартираларын буллу-лар. Оля звоноктаата.

Тыаһатааттарын кытта, кинилэри эрэ кэтэһэн турбут курдук, чэпчэки атах тыаһа аан диэки кэллэ.

– Оо, Олечка! Дорообо, тоҕойуом, – орто уҥуох-таах, намчы көрүҥнээх саас ортолоох дьахтар Оляны кууһа көрүстэ. Онтон Дашаны соһуйбуттуу көрөн-истэн ылла.

– Тетя Ида, бу саамай чугас дьүөгэм Даша, сарсын уопсайга барыахтаах, – Оля ыксаабыттыы түргэн-түргэнник саҥаран быһаарыста.

– Чэ, ааһыҥ-ааһыҥ, оҕолор. Суунуҥ-тарааныҥ, уоскуйуҥ, онтон чэйдиэхпит, – Ираида Никоновна, Даша билбэтэ бэрт буолан, хараҕар оҥорон көрбү-түнээҕэр, эйэҕэс-сайаҕас, сэргэх буолан үөртэ. Кыр-гыттар иккиэн да санныларыттан туох эрэ сүгэһэри түһэриммит курдук үөһэ тыыннылар.

Ваннай хоско киирэн сирэйдэрин-харахтарын суу-нан сэргэхсийдилэр. Саалаҕа киирэн сымнаҕас кириэ-һилэлэргэ олорунан кэбистилэр.

– Оля, эн Ираида Никоновнаны эдьиийим диэби-тиҥ этэ дуо? – Даша бу ыалга хоно кэлэн олоруор диэри чуолкай билбэтиттэн бэйэтэ бэйэтин сэмэлэнэ санаата.

– Эчи суох, эдьиийим буолбатах. Оннук эбитэ буоллар, ончу да куттаныам суоҕа этэ. Маамам усту-дьуон сыллардааҕы дьүөгэтэ. Кэргэнин Вадим Елисее-вичтыын эмиэ бииргэ үөрэммиттэрэ. Хас да сыллаа-ҕыта сайын кэлэ сылдьыбыттара дии.

– Аа-аа, өйдөөтүм. Уол оҕолоохтор быһыылааҕа дии, – Даша биир сайын Олялаахха уонча хоммут куорат ыалын өйдөөн ылла.

– Кыргытта-ар, кэлиҥ эрэ, чэйдиэҕиҥ, – Ираида Никоновна куукунаҕа ыҥыртаата. Хаһаайкалара сайа-ҕас буолан кыргыттар да сэргэхсийдилэр, дойдуларын олоҕун-дьаһаҕын, ханна туттарсар былааннаахтарын кэпсии-ипсии олордулар.

– Маама суолун батыһар киһи эбиккин дии, Олечка. Чэ, кытаат. Эн, ыал улахан оҕото, үөрэххин бүтэрэ охсон, маамаҕар көмөлөһүөххүн наада. Таах да уһун үөрэх биһиэнэ, – Ираида Никоновна медицин-скэй факультекка үөрэнии киһиттэн чахчы улахан ба-ҕаны, дьулууру эрэйэрин санатан кэпсээн-ипсээн ылла.

Кырдьык, Оля билигин ийэтигэр саамай кылаабы-най, көмө киһи. Хас да сыллааҕыта аҕалара массыына саахалланыытыгар түбэһэн күн сириттэн күрэниэ-ҕиттэн быр бааччы олорбут ыал кыһалҕалара элбээ-битэ. Аҕалара Борис Дмитрьевич математика учуута-лыттан саҕалаан оскуолаҕа завучтаан испитэ. Оля ийэтэ Лариса Саввична үөрэҕин бүтэриэҕиттэн дойду-тун балыыһатыгар педиатрдыыр. Даша доруобуйатын туһугар кыһаллан да биэрээхтээтэ.

– Даша, кыыскын кытта биһиэхэ олор ээ. Тоҕо уопсайга бара сатаатыҥ. Онно тугу аһаан-сиэн сыл-дьаары, – Ираида Никоновна Даша эмиэ кинилэргэ хааларын утарбатын биллэрэн кыргыттары соһута-лаата. Дашалаах Оля бэйэ-бэйэлэрин диэки көрсөн баран мичээрдэһэн кэбистилэр.

– Ираида Никоновна, улахан баһыыба. Кэбис, барар инибин. Дьиэ хаһаайына туох диэҕэй? – Даша Олятыттан арахсыбатыттан төһө да үөрдэр, ончу билбэт ыалыгар олорунан кэбиһэрэ табыллыбатын туһунан саныыр.

– Хаһаайын суох, Даша. Уолум ыраах тыаҕа прак-тикалана сылдьар. Күһүн эһиги бүппүккүт кэнниттэн кэлиэҕэ.

– Вадим Елисеевич курорка барбыта дуу, ханна дуу? – Оля, бу ыал сотору-сотору соҕуруу баран сын-ньаналларын ийэтиттэн истэр буолан, хаһаайын хан-натын туоһуласта.

– Ыраах сылдьар, Олечка. Кэлбэт, – Ираида Никоновна, тоҕо эрэ үөһэ тыынан ылан баран остуолтан ойон туран, иһитин хомуйбутунан барда.

Кыргыттар бэйэ-бэйэлэрин диэки көрсөн кэбис-тилэр, сибилигин олус туоһулаһар наадата суоҕун тоҕо эрэ түргэнник өйдөөтүлэр.

Дашалаах Оля киэһэ өттүгэр, сарсын докумуон туттара барар дьон быһыытынан, бэлэмнэннилэр. Өтүүктэннилэр, сууннулар-тарааннылар.

– «Куорат дьиэтэ ончу салгына суох буолар» диэ-битэ маамам. Оруобуна, дьиэбин аҕыннахпыын. Ил-лэрээ күн араҕыстахпыт дии. Оннооҕор оройуон киинигэр тэһийбэккэ эрэйдэнним ахан. Сенчикпин ахтарым биир муҥ эбит. Суруйан эрэрэ дуу, – Оля раскладушкатын тэнитэн оронун оҥостон барда.

Дашаны маанылаан дьыбааҥҥа сытыарар буоллу-лар. Даша тоҕо эрэ утуйуох санаата кэлбэт эбит, дьиэтин, тэлгэһэтин санаан бардаҕына, эчи, сиби-лигин да ытыах курдук.

– Оттон эн биһикки бу форточкабытын аһан утуйуохха. Кырдьык, наһаа да итии. Мин дьиэбэр эбитим буоллар билигин күүлэм боруогар сөрүүкүү олоруом этэ-э. Эн биллэн турар, Сенчиккиниин үрэх диэки хаамса сылдьыаҥ буолуо, – Даша дьээбэрэн дьүөгэтин ахтылҕанын «бэргэтэн» ааста.

– Дьээдьэ Вадим ханна барбыт буоллаҕай, дьикти баҕайы дии, – Оля дьиэ хаһаайына суоҕуттан соһуйбута ааспат.

– Тётя Идаҥ настарыанньата соччо үчүгэйэ суох быһыылаах дии. Баҕар, туох эрэ проблемалаахтара буолуо. Онно өссө биһиги эбилиннибит, – Даша эмиэ утуйардыы оҥоһунна.

Кыргыттар, отур-ботур кэпсэтэ түһэн баран, күнүс-кү сылаалара таайан, нухарыйан бардылар.

* * *

Дашалаах Оля сарсыардаттан докумуоннарыгар сүүрдүлэр. Иккиэн бэһис автобуска олорон СГУ тэл-гэһэтин булбуттара эрээри, тус-туспа сиргэ туттарсар дьон сиэринэн икки аҥы сырсан хааллылар. Киэһэ үлтү сылайан дьиэлэрин буллулар. Иккиэннэрин да үөрэҕэ конкурстаахтарынан биллэллэр эбит. Сарсыҥ-ҥыттан консультацияларга сылдьар, библиотекаҕа дьарыктанар былааннаннылар. Ираида Никоновна киэһээҥҥи чэйгэ олорон иккиэннэрин дэлби «доппу-руостаата», ким ханна, хайдах дьарыктанара наадатын сүбэлээтэ-амалаата. Кыргыттар, эдэр дьон сиэринэн, куорат дьоно, үөлээннээхтэрэ хайдах таҥна-сапта сыл-дьалларын эмиэ үөрэтэ, көрө охсубуттар. Иккиэн бу сайын муодунай буолбут платформа хобулуктаах түүппүлэҕэ ымсыырбыттар.

– Ону маҕаһыынтан булбаккыт. Өрөбүл буолла-ҕына ол кэпсиир борохуолкаҕытыгар барыахпыт. Онтон тугу баҕар булуохха сөп. Ол эрээри хаачысты-бата суоҕу, эргэни-урбаны ылартан сэрэниҥ. Дьэ, уонна кыргыттар, мантан инньэ сылдьан бардаххы-тына көрүөххүт, универмаг уонна «Детскэй мир» тулата барыта цыганкалар. Дьылҕаҕытын таайабыт, кырдьыгы этэбит дии-дии сырса сылдьыахтара. Ончу сэргээмэҥ. Олус албын-түөкэй омуктар. Саҥаларынан аралдьыта туран харчыгыт сыыһын тэбээн ылыахтара. Кинилэртэн тугу да атыылаһымаҥ, – Ираида Нико-новна соркуой кута-кута кэпсиир.

– Пахыый, бу кыыс хата атыылаһа охсубут, – Оля Дашатын диэки кыҥнах гынна.

– Уой, тугу, Даша? – Ираида Никоновна соһуйан тэрбэччи көрө түстэ.

– Помадаҕа наһаа ымсыыран ылан кэбистим. Биир кыыстыын универмагтан тахсан иһэн түбэстибит, – Даша, буруйдаммыттыы тутта-тутта, халаатын сиэбит-тэн кыһыллыҥы тэтэркэй помаданы ойутан таһаарда.

– Оо, дьэ, хайыахпытый. Кинилэртэн киһи да кут-танар ээ. Бу араас ыарыы иҥин элбэҕэр. Сабыс саҥа помада эбит, сибиэһэйэ көстөр. Дьэ итиэннэ сэрэнэр буолуҥ, оҕолор, – Ираида Никоновна помаданы ылан эргим-ургум туппахтаат, сыттаан ылла.

Кыргыттар салгын сии, сөрүүкүү таарыйа кэпсэтэр пуун дьиэтин диэки хаамыстылар. Иккиэн дьонно-ругар төлөпүөннээн, үчүгэйдик сылдьалларын, арах-сыбакка бииргэ олороллорун иһитиннэрэн, анарааҥ-ҥылары эмиэ үөртүлэр. Арай Оля кыратык хомойон төнүннэ. Сенятыгар телефоннаабыта дьиэтигэр суох, сайылыкка оҕолорго барда диэтилэр.

– Күнү быһа хайдах дьиэҕэ олоруой. Оҕолоругар сэргэхсийэ бардаҕа дии, – Даша саҥата аҕыйаан хаалбыт Олятын уоскута сатаата.

– Сыбыс-сымыйанан, «оттоон кэлэн баран киэһэ өттүгэр ханна да барыам суоҕа» диэбитэ. Икки да күн буолбата, сүүрэн хаалбыт, – Оля мөҕүттэр.

– Ээ, чэ, Оля, санаарҕаама. Табылыннаҕына, эн биһикки, доҕоччуок, Сэргэлээх уолаттарын билсиэх-пит турдаҕа. Араас оройуон уолаттарын, Сиэнньис-тээҕэр быдан үчүгэйдэри, – Даша дьээбэлэнэн кыы-һын күллэриэн баҕарда.

– Бэйэҥ көрөөр, Даша. Мин Сиэнчиккэ тахсыба-тахпына ыал буолбаппын. Бүттэ, – Оля өссө буугунаата.

– Чэ, чэ, сөп бырастыы гын. Оччоҕо кыра аайыт-тан кыыһырыма. Дьиэбитигэр ыксыахха, тётя Ида хойутаамаҥ диэбитэ. Утуйуохха баран, сарсын эрдэт-тэн библиотекаҕа олоруохха наада.

Дьиэлэригэр кэлбиттэрэ хаһаайкалара ыалдьыттар-даах олорор. Кэргэнниилэр быһыылаах, саастарынан Ираида Никоновна курдуктар.

– Оо, оҕолорум кэллилэр. Настя, дьэ бу баар Ларабыт кырасаабыссата, – Ираида Никоновна Оля-ны ыҥыран ылан ыалдьыттар иннилэригэр туруоран кэбистэ. Медицинскэйгэ бииргэ үөрэммит дьүөгэлэрэ кэргэниниин ыалдьыттыы кэлбиттэр эбит.

Арай, Даша өйдөөн көрдөҕүнэ, Ираида Никоновна хараҕа иһэн, сирэйэ кытаран хаалбыт эбит. Ытаабыта көстөр. Даша хайдах эрэ олус ыксаан ылла. Кыратык чэй испитэ буолаат хосторун буллулар.

– Оля, өйдөөн көрдүҥ дуо, тётя Ида ытаабыт дии.

– Мин эмиэ биллим ээ. Ити Настя диэн дьүөгэ-лэрэ, Мирнэйгэ олороллор ээ. Эмиэ хирург кэргэннээх.

– Медиктэр бэйэ-бэйэлэрин кытта ыал буолаллар эбит ээ. Эн да куоппатыҥ буолуо, – Даша бэйэтэ да билбэтинэн дьүөгэтин эмиэ кыыһырда сыста.

– Даша, эн Сеняны абааһы көрөҕүн дуо, туох ааттаах суох гына сатаатыҥ?!

– Эс, туох диэн эттэҥий. Оттон наһаа убай, быраат курдук саныыбын быһыылаах. Чугаһа бэрт. Үчүгэй уол, хотуй, ол да иһин таптаан эрдэхпит.

Бу кэмҥэ хосторун аанын тоҥсуйдулар. Ыалдьыт Анастасия Яковлевна киирэн кэллэ. Киирэн дьыбааҥ-ҥа Оля аттыгар чугас олорон ону-маны ыйыталаста. Онтон эмискэ Дашаны эмиэ чугас кэлэригэр ыҥырда.

– Кыргыттар, биһиги бу түүн соҕуруу көтөбүт. Сочига сынньана баран иһэбит. Эһиги баһаалыста тётя Идаҕытын үчүгэйдик көрө-истэ сылдьыҥ. Арыый аралдьыйыа эһигини кытта. Вот, предатель, а-а, пре-датель, – диэн бэркэ кыһыйбыт-абарбыт куолаһынан нууччалаан кэбистэ.

– Тётя Настя, өйдөөбөтүбүт, ити кими эттиҥ? – Оля соһуйан өрө көрө түстэ.

– Ээ, кистээн муҥнанар эбит дии. Оля, дьээдьэ Вадиммыт бу дьиэттэн букатын барбыт. Саҥа кэргэн-нэммит. Ити чүөчэ иэдэйбит, өссө таҥнарыахсыты көмүскэһэ олорор. Чэ, өйдөөтүгүт? Нам пора! – Анас-тасия Яковлевна эмискэ ойон туран хайдах киирбитин курдук түргэнник тахсан барда.

Кыргыттар, бэйэ-бэйэлэрин диэки саҥата суох көр-сөн баран, аргыый утуйардыы тэриммитинэн бардылар.

– Аан тыаһаата, ыалдьыттар бардылар. Оля, тётя Идаҕа бара сылдьыбаккын дуо? – Даша ис иһиттэн долгуйан отуора хамсаан хаалла.

– Ээ, суох, саллабын. Биһиги чугаһаатахпытына өссө айманыа. Ытаан-соҥоон арыый чэпчээтэ ини, – Оля түннүк сэҥийэтигэр өйөнөн таһырдьаны одуулаһа турда.

Даша сууна сылдьан көрбүтэ, Ираида Никоновна хоһугар киирбит, утуйдаҕына буоларыныы аана «лип» сабыылаах. Кыргыттар, истибит сонуннарыттан айма-нан, хойукка диэри ону-маны кэпсэтэн, сибигинэһэ сыттылар.

* * *

Экзамен туттарар итии-буһуу күннэр көрүөх бэтэрээ өттүгэр бүтэн-оһон хааллылар. Олялаах Даша иккиэн да үөрэххэ дьаныардаах, дьулуурдаах буолан биэрдилэр. Даша баҕарбыт үөрэҕэр историко-фило-логическай факультет саха тылыгар уонна литерату-ратын салаатыгар киирдэ. Иккис улахан баалы ылбыт абитуриенка буолла. Оскуолатын, оройуонун комсо-мольскай тэрилтэтин эрэллэрин түһэн биэрбэтэҕиттэн үөрэн ахан сылдьар. Үөрэҕэ олус улахан куонкурустаах буолан Оля кыратык ыксыы сырытта. Биир абиту-риены кытта баала тэҥнэһэн хаалан, Ираида Нико-новна оройуонуттан целевой миэстэ оҥорторон абыраата.

Күһүн үөрэх саҕаланыар диэри практикаҕа куорат таһынааҕы оройуоннарга барар буоллулар. Ираида Никоновна иккиэннэрин таҥастарын-саптарын тэри-йэн сүүрдэ-көттө. Кыргыттар иккиэн уопсайга миэстэ ылар буоланнар үөрүүлэрэ өссө үрдээтэ. Дойдула-рыттан суруктар элэҥнэһэн олороллор, үөрэххэ киир-бит оҕолордоох төрөппүттэр үөрүүлэрэ муҥура суох.