Отзывы на книги автора «Николай Некрасов»

Это прежде всего роман-путешествие. Странствования Каютина по России - от Новой Земли до Каспия, от Нижегородской губернии до русских владений в Америке - образуют сюжетную канву произведения. Руководитель Каютина в странствованиях и промыслах - Антип Хребтов - уникальная фигура не только в романе, но и во всей прозе Некрасова. Это идеальный тип мужика, каким его представлял себе Некрасов: трудолюбие, смекалка, отвага, скромность, сообщительность, добродушный юмор.Роман написан совместно с Панаевой. Читается с большим интересом, и чем дальше, тем больше захватывает.

Сказки и рассказы Андерсена — это отдельный грустный и прекрасный мир. И хотя в детстве моей любимой сказкой, которой я замучила маму, была «Дюймовочка», я все же считаю, что читать его сказки стоит взрослым, ведь дети способны понять лишь внешнюю канву произведения. У писателя была сложная судьба и всю жизнь он чувствовал себя одиноким, что не мешало ему любить людей и, особенно, детей. Его сказки лишены слащавой сентиментальности и, по сути, все пронизаны грустью и печально заканчиваются. «— Сильнее, чем она есть, я не могу её сделать. Не видишь разве, как велика её сила? Не видишь, что ей служат и люди и животные? Ведь она босая обошла полсвета! Не у нас занимать ей силу! Сила — в её милом, невинном детском сердечке». Тут нет месту пассажам «по щучьему веленью» и «жили они долго и счастливо». Скорее, наоборот, над всеми героями сказок нависает злой рок и вопрос лишь в том, насколько им хватит сил ему сопротивляться. Все его истории пронизаны грустным юмором и вкраплениями сарказма, которые могут оценить лишь взрослые: «Северный олень рассказал лапландке всю историю Герды, но сначала рассказал свою собственную – она казалась ему гораздо важнее». «- Кай умер и больше не вернется! – сказала Герда.
- Не верю! – отвечал солнечный свет.
- Он умер и больше не вернется! – повторила она ласточкам.
- Не верим! – отвечали они.
Под конец и сама Герда перестала этому верить». Эта книга — прекрасный способ сбежать от реальности, не погружаясь в слащавую патоку пошлой сентиментальности.

Живя согласно с строгою моралью,
Я никому не сделал в жизни зла

Гэта іранічны рэфрэн да кожнай часткі верша М.А.Някрасава пра маральнаснага чалавека (1847), які застаў жонку з палюбоўнікаму 1-й частцы, і яна памерла; у 2-й памёр сябар у турме, што не сплаціў пазыку; у трэцяй утапіўся селянін, бо не вытрываў прыгнёту; у чацвёртай ад чахоткі памёрла дачка, якую выдаў за старога багацея.
Я аналізаваў ужо яго паэму "Каму на русі жыць добра", а зараз рэцэнзію захацелася напісаць на вершы класіка. "Вчерашний день, часу в шестом..." - верш, напісаны 21 лютага 1852 г. у дзень смерці М.В.Гогаля, пра тое, што разумееш, наколькі чалавек быў важным, толькі пасля яго смерці (у мяне ёсць падобны верш, напісаны ў дзень смерці Рыгора Барадуліна "Сыходзяць беларускія паэты..."):

И только труп его увидя,
Как много сделал он, поймут,
И как любил он - ненавидя.

Крылатымі выразамі сталі многія радкі М.А.Някрасава, як напрыклад: "Поэтом можешь ты не быть, но гражданином быть обязан" - з верша "Паэт і грамадзянін" (1856). Магчыма, і вы знойдзеце колькі афарызмаў у вершах М.А.Някрасава, калі пачытаеце яго цудоўную паэзію. Вельмі шмат цікавых вершаў, што адлюстроўваюць яго гістарычную эпоху. Гэта і "Меркаванні ля параднага пад'езда" (пра сялян у лапцях, нагах у крыві, армяках худых, з крыжамі на целе і сагнутымі спінамі, якія прыйшлі да маёнтка пана), гэта "Чыгунка" (1864) і іншыя вершы.
Смачна чытаць, спадарства!

Живя согласно с строгою моралью,
Я никому не сделал в жизни зла

Гэта іранічны рэфрэн да кожнай часткі верша М.А.Някрасава пра маральнаснага чалавека (1847), які застаў жонку з палюбоўнікаму 1-й частцы, і яна памерла; у 2-й памёр сябар у турме, што не сплаціў пазыку; у трэцяй утапіўся селянін, бо не вытрываў прыгнёту; у чацвёртай ад чахоткі памёрла дачка, якую выдаў за старога багацея.
Я аналізаваў ужо яго паэму "Каму на русі жыць добра", а зараз рэцэнзію захацелася напісаць на вершы класіка. "Вчерашний день, часу в шестом..." - верш, напісаны 21 лютага 1852 г. у дзень смерці М.В.Гогаля, пра тое, што разумееш, наколькі чалавек быў важным, толькі пасля яго смерці (у мяне ёсць падобны верш, напісаны ў дзень смерці Рыгора Барадуліна "Сыходзяць беларускія паэты..."):

И только труп его увидя,
Как много сделал он, поймут,
И как любил он - ненавидя.

Крылатымі выразамі сталі многія радкі М.А.Някрасава, як напрыклад: "Поэтом можешь ты не быть, но гражданином быть обязан" - з верша "Паэт і грамадзянін" (1856). Магчыма, і вы знойдзеце колькі афарызмаў у вершах М.А.Някрасава, калі пачытаеце яго цудоўную паэзію. Вельмі шмат цікавых вершаў, што адлюстроўваюць яго гістарычную эпоху. Гэта і "Меркаванні ля параднага пад'езда" (пра сялян у лапцях, нагах у крыві, армяках худых, з крыжамі на целе і сагнутымі спінамі, якія прыйшлі да маёнтка пана), гэта "Чыгунка" (1864) і іншыя вершы.
Смачна чытаць, спадарства!

ЭХ, КОРОБОЧКА!

В этой книге вы найдете несколько произведений Некрасова, в том числе и одну из самых известных и неизвестных поэм - "Коробейники"... Кто только не напевал весело и разухабисто : " Эх, полным - полна коробочка..." Кто только не подмигивал лукаво: " Распрямись ты, рожь высокая, тайну свято сохрани..." Но ведь поэма совсем не об этом! Да, Ванька - коробейник нашел себе "зазнобушку" и даже решил жениться на ней : " На Покров домой приду И тебя, душа -зазнобушка, В божью церковь поведу!" Он с барышом продал товары, и пошли они с товарищем домой, мечтая каждый о своем...
" То кочажником, то бродами. Эх, пословица то есть : Коли три версты обходами, Прямиками будет шесть!" А потому родилась такая русская пословица, дорогие мои читатели, что издавна есть на Руси нечестные люди, разбойнички... И вот один из лихих людей убивает нашего Ванечку и его друга, а потом, с характерной для преступников иносказательностью, хвалится в кабаке: " Пейте, пейте, православные! Я, ребятушки, богат: два бекаса ныне славные Мне попали под заряд!"
Не понравились эти речи слушателям, а тут и случайные свидетели подбежали...
" Судьи тотчас все доведали (Только денег не нашли!)...Погребенью мертвых предали,Лесника в острог свезли..."
Здесь самая содержательная фраза дана в скобках.
По Некрасову, самыми ушлыми оказываются именно судьи, которые и прибрали себе деньги коробейников...
Поэма навевает всяческие раздумья, если дочитать ее до конца, а не только умилиться любовной сценкой Ваньки с его зазнобушкой...
Эх, Россия - Расея!

Живя согласно с строгою моралью,
Я никому не сделал в жизни зла

Гэта іранічны рэфрэн да кожнай часткі верша М.А.Някрасава пра маральнаснага чалавека (1847), які застаў жонку з палюбоўнікаму 1-й частцы, і яна памерла; у 2-й памёр сябар у турме, што не сплаціў пазыку; у трэцяй утапіўся селянін, бо не вытрываў прыгнёту; у чацвёртай ад чахоткі памёрла дачка, якую выдаў за старога багацея.
Я аналізаваў ужо яго паэму "Каму на русі жыць добра", а зараз рэцэнзію захацелася напісаць на вершы класіка. "Вчерашний день, часу в шестом..." - верш, напісаны 21 лютага 1852 г. у дзень смерці М.В.Гогаля, пра тое, што разумееш, наколькі чалавек быў важным, толькі пасля яго смерці (у мяне ёсць падобны верш, напісаны ў дзень смерці Рыгора Барадуліна "Сыходзяць беларускія паэты..."):

И только труп его увидя,
Как много сделал он, поймут,
И как любил он - ненавидя.

Крылатымі выразамі сталі многія радкі М.А.Някрасава, як напрыклад: "Поэтом можешь ты не быть, но гражданином быть обязан" - з верша "Паэт і грамадзянін" (1856). Магчыма, і вы знойдзеце колькі афарызмаў у вершах М.А.Някрасава, калі пачытаеце яго цудоўную паэзію. Вельмі шмат цікавых вершаў, што адлюстроўваюць яго гістарычную эпоху. Гэта і "Меркаванні ля параднага пад'езда" (пра сялян у лапцях, нагах у крыві, армяках худых, з крыжамі на целе і сагнутымі спінамі, якія прыйшлі да маёнтка пана), гэта "Чыгунка" (1864) і іншыя вершы.
Смачна чытаць, спадарства!

Живя согласно с строгою моралью,
Я никому не сделал в жизни зла

Гэта іранічны рэфрэн да кожнай часткі верша М.А.Някрасава пра маральнаснага чалавека (1847), які застаў жонку з палюбоўнікаму 1-й частцы, і яна памерла; у 2-й памёр сябар у турме, што не сплаціў пазыку; у трэцяй утапіўся селянін, бо не вытрываў прыгнёту; у чацвёртай ад чахоткі памёрла дачка, якую выдаў за старога багацея.
Я аналізаваў ужо яго паэму "Каму на русі жыць добра", а зараз рэцэнзію захацелася напісаць на вершы класіка. "Вчерашний день, часу в шестом..." - верш, напісаны 21 лютага 1852 г. у дзень смерці М.В.Гогаля, пра тое, што разумееш, наколькі чалавек быў важным, толькі пасля яго смерці (у мяне ёсць падобны верш, напісаны ў дзень смерці Рыгора Барадуліна "Сыходзяць беларускія паэты..."):

И только труп его увидя,
Как много сделал он, поймут,
И как любил он - ненавидя.

Крылатымі выразамі сталі многія радкі М.А.Някрасава, як напрыклад: "Поэтом можешь ты не быть, но гражданином быть обязан" - з верша "Паэт і грамадзянін" (1856). Магчыма, і вы знойдзеце колькі афарызмаў у вершах М.А.Някрасава, калі пачытаеце яго цудоўную паэзію. Вельмі шмат цікавых вершаў, што адлюстроўваюць яго гістарычную эпоху. Гэта і "Меркаванні ля параднага пад'езда" (пра сялян у лапцях, нагах у крыві, армяках худых, з крыжамі на целе і сагнутымі спінамі, якія прыйшлі да маёнтка пана), гэта "Чыгунка" (1864) і іншыя вершы.
Смачна чытаць, спадарства!

Живя согласно с строгою моралью,
Я никому не сделал в жизни зла

Гэта іранічны рэфрэн да кожнай часткі верша М.А.Някрасава пра маральнаснага чалавека (1847), які застаў жонку з палюбоўнікаму 1-й частцы, і яна памерла; у 2-й памёр сябар у турме, што не сплаціў пазыку; у трэцяй утапіўся селянін, бо не вытрываў прыгнёту; у чацвёртай ад чахоткі памёрла дачка, якую выдаў за старога багацея.
Я аналізаваў ужо яго паэму "Каму на русі жыць добра", а зараз рэцэнзію захацелася напісаць на вершы класіка. "Вчерашний день, часу в шестом..." - верш, напісаны 21 лютага 1852 г. у дзень смерці М.В.Гогаля, пра тое, што разумееш, наколькі чалавек быў важным, толькі пасля яго смерці (у мяне ёсць падобны верш, напісаны ў дзень смерці Рыгора Барадуліна "Сыходзяць беларускія паэты..."):

И только труп его увидя,
Как много сделал он, поймут,
И как любил он - ненавидя.

Крылатымі выразамі сталі многія радкі М.А.Някрасава, як напрыклад: "Поэтом можешь ты не быть, но гражданином быть обязан" - з верша "Паэт і грамадзянін" (1856). Магчыма, і вы знойдзеце колькі афарызмаў у вершах М.А.Някрасава, калі пачытаеце яго цудоўную паэзію. Вельмі шмат цікавых вершаў, што адлюстроўваюць яго гістарычную эпоху. Гэта і "Меркаванні ля параднага пад'езда" (пра сялян у лапцях, нагах у крыві, армяках худых, з крыжамі на целе і сагнутымі спінамі, якія прыйшлі да маёнтка пана), гэта "Чыгунка" (1864) і іншыя вершы.
Смачна чытаць, спадарства!

Живя согласно с строгою моралью,
Я никому не сделал в жизни зла

Гэта іранічны рэфрэн да кожнай часткі верша М.А.Някрасава пра маральнаснага чалавека (1847), які застаў жонку з палюбоўнікаму 1-й частцы, і яна памерла; у 2-й памёр сябар у турме, што не сплаціў пазыку; у трэцяй утапіўся селянін, бо не вытрываў прыгнёту; у чацвёртай ад чахоткі памёрла дачка, якую выдаў за старога багацея.
Я аналізаваў ужо яго паэму "Каму на русі жыць добра", а зараз рэцэнзію захацелася напісаць на вершы класіка. "Вчерашний день, часу в шестом..." - верш, напісаны 21 лютага 1852 г. у дзень смерці М.В.Гогаля, пра тое, што разумееш, наколькі чалавек быў важным, толькі пасля яго смерці (у мяне ёсць падобны верш, напісаны ў дзень смерці Рыгора Барадуліна "Сыходзяць беларускія паэты..."):

И только труп его увидя,
Как много сделал он, поймут,
И как любил он - ненавидя.

Крылатымі выразамі сталі многія радкі М.А.Някрасава, як напрыклад: "Поэтом можешь ты не быть, но гражданином быть обязан" - з верша "Паэт і грамадзянін" (1856). Магчыма, і вы знойдзеце колькі афарызмаў у вершах М.А.Някрасава, калі пачытаеце яго цудоўную паэзію. Вельмі шмат цікавых вершаў, што адлюстроўваюць яго гістарычную эпоху. Гэта і "Меркаванні ля параднага пад'езда" (пра сялян у лапцях, нагах у крыві, армяках худых, з крыжамі на целе і сагнутымі спінамі, якія прыйшлі да маёнтка пана), гэта "Чыгунка" (1864) і іншыя вершы.
Смачна чытаць, спадарства!

ЭХ, КОРОБОЧКА!

В этой книге вы найдете несколько произведений Некрасова, в том числе и одну из самых известных и неизвестных поэм - "Коробейники"... Кто только не напевал весело и разухабисто : " Эх, полным - полна коробочка..." Кто только не подмигивал лукаво: " Распрямись ты, рожь высокая, тайну свято сохрани..." Но ведь поэма совсем не об этом! Да, Ванька - коробейник нашел себе "зазнобушку" и даже решил жениться на ней : " На Покров домой приду И тебя, душа -зазнобушка, В божью церковь поведу!" Он с барышом продал товары, и пошли они с товарищем домой, мечтая каждый о своем...
" То кочажником, то бродами. Эх, пословица то есть : Коли три версты обходами, Прямиками будет шесть!" А потому родилась такая русская пословица, дорогие мои читатели, что издавна есть на Руси нечестные люди, разбойнички... И вот один из лихих людей убивает нашего Ванечку и его друга, а потом, с характерной для преступников иносказательностью, хвалится в кабаке: " Пейте, пейте, православные! Я, ребятушки, богат: два бекаса ныне славные Мне попали под заряд!"
Не понравились эти речи слушателям, а тут и случайные свидетели подбежали...
" Судьи тотчас все доведали (Только денег не нашли!)...Погребенью мертвых предали,Лесника в острог свезли..."
Здесь самая содержательная фраза дана в скобках.
По Некрасову, самыми ушлыми оказываются именно судьи, которые и прибрали себе деньги коробейников...
Поэма навевает всяческие раздумья, если дочитать ее до конца, а не только умилиться любовной сценкой Ваньки с его зазнобушкой...
Эх, Россия - Расея!