Цитаты из книги «Կայծեր Մաս 2»

սանձը թուլացել էր նրա ձեռքում, իսկ մտրակը ընկել էր ձեռքից

նրան տիրում էր մի տեսակ ապշություն, մի տեսակ ինքնամոռացություն

խորին հափշտակությամբ` ինձ նման, նայում էր

Որովհետև սպանել, ամեն զորությունից զրկել մարմինը մշտական պահով, ծոմով և խիստ ճգնություններով, որ նա անընդունակ լինի որևիցե ցանկության` դա ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ, մի տեսակ հոգևոր բարբարոսություն: Ամեն օր, ամեն ժամ, անդադար միևնույն աղոթքների կրկնությամբ բթացնել միտքը և զգայուն, մտածող էակից դարձնել մի տեսակ անգիտակցական մեքենա` դա կատարյալ հոգեսպանություն է: Այդ բոլորը միշտ կատարվել է մեր անապատներում, նույնը կտեսնեք և այստեղ: Այղ բոլորը կատարվել է մարմնի, հոգու և սրտի վատ ցանկությունները սպանելու նպատակով: Բայց երբ մարմինը, հոգին և սիրտը բռնի միջոցներով անընդունակ են դարձնում վատ ցանկությունների, շատ բնական է, որ նրանք, միևնույն ժամանակ, կկորցնեն և լավ ցանկությունների ընդունակությունը: Մարդը այդ դեպքում կդառնա մարմնով կենդանի դիակ, իսկ հոգով` ապուշ, եթե չասենք խելագար:

ներսից շնչում էր արևելան բռնապետի բոլոր շռայլությամբ

Երեսի վրա որքան կնճիռներ կային հավաքվեցան աչքերի շուրջը և նրանց ծածկեցին իրանց կոհակների ներքո

Երևում էր, որ այդ ողորմելի պանտալոնը նա գնել էր հնոտիների բազարից

Նրա հագուստը մի ծիծաղելի խառնուրդ էր եվրոպականից և ասիականից

Քթի վրա, որը իր մեծությամբ ընդարձակ տեղ էր բռնում, երևում էին կասկածավոր կարմիր բծեր

Դա պառավի աղջիկն էր, Կարոյի կինը և