Z Lafontaine'a

 
W pamiętnikach bestyjo-graficznych¹ Ezopa²
Jest wzmianka o uczynku miłosiernym chłopa
I o pewnego węża postępku łajdackim.
 
 
Chłop wyszedł zimnym rankiem po chrośniak³ do sadu,
Aż tu pod bramą wąż mu do nóg pada plackiem:
Przeziębły, wpół skostniały, przysypany szronem,
Już zdychał, już ostatni raz kiwnął ogonem.
Chłop zlitował się nad tą mizeryją⁴ gadu⁵:
Wziął go za ogon, niesie nazad⁶ w chatę,
 

Конец ознакомительного фрагмента.